Anizilamino

El testwiki
Salti al navigilo Salti al serĉilo

Ŝablono:Tabela informkesto

Metoksobenzilamino
anizilamino
Plata kemia strukturo de la Anizilamino
anizilamino
Tridimensia kemia strukturo de la Anizilamino
Alternativa(j) nomo(j)
  • 4-Metokso-benzilamino
  • p-Metokso-benzilamino
Kemia formulo
Ŝablono:KemiaFormulo
CAS-numero-kodo 2393-23-9
ChemSpider kodo 67982
PubChem-kodo 75452
Fizikaj proprecoj
Aspekto senkolora aŭ flaveca likvaĵo
Molmaso 137,182 g·mol−1
Denseco 1,048g cm−3
Fandpunkto Ŝablono:GdC[1]
Bolpunkto Ŝablono:GdC
Refrakta indico Ŝablono:Refraktindico
Ekflama temperaturo Ŝablono:GdC[2]
Solvebleco Akvo:Tute solvebla
Mortiga dozo (LD50) 552 mg/kg (buŝe)
Pridanĝeraj indikoj
GHS Damaĝo Piktogramo
Ŝablono:GHS Piktogramo
GHS Signalvorto Damaĝa substanco
GHS Deklaroj pri damaĝoj Ŝablono:H-Frazoj
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj Ŝablono:P-Frazoj[3]
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(Ŝablono:GdC kaj 100 kPa)

AnizilaminoC8H11NO estas organika aromata komponaĵo, senkolora aŭ palflava likvaĵo kun malagrabla odoro, apartenanta al la familio de la aminoj kaj rezultanta el interagado de anizila karbinolo kaj amoniako. Metoksobenzilamino estas uzata en kemiaj sintezoj por fabrikado de anizilaj derivaĵoj kun komercaj interesoj.

Ĝi reakcias kun fortaj oksidigagentoj, anhidridoj, acidaj halogenidoj kaj kloroformiatoj. Per malkomponado, ĝi eligas toksajn nitrogenajn oksidojn, karbonan unuoksidon, kaj irite sufokigajn fumojn kaj gasojn kaj karbonan duoksidon. Fajro kaj varmo povas kaŭzi korodajn toksajn fumojn.

Sintezoj

Ŝablono:Div col

Sintezo 1

anizila karbinolo+amoniakoanizilamino+akvo

Sintezo 2

anizila karbinolo+kloraminoanizilamino+hipoklorita acido

Sintezo 3

anizila klorido+hidroksilaminoanizilamino+hipoklorita acido

Sintezo 4

anizila bromido+hidroksilaminoanizilamino+hipobromita acido

Sintezo 5

anizila klorido+sodamidoanizilamino+natria klorido

Ŝablono:Div col end

Sintezo 6

  • Sintezo per Metodo de Gabrielo: Ĉi-metodo estis kreita en 1877 de la germana kemiisto Siegmund Gabriel (1851-1924). La reakcio kovras tri etapojn. Unue ftalimido reakcias kun kalia hidroksido por formi kalian ftalimidon. Due, kalia ftalimido reakcias kun metoksobenzila klorido por formi metoksobenzilan ftalimidon kaj KCl. Trie metoksobenzila ftalimido ree reakcias kun kalia hidroksido por formi anizilaminon kaj kalian ftalaton:[4]

sintezo de anizilamino

Reakcioj

Reakcio 1

anizilamino+2[H]p-metil-anizolo+amoniako

Reakcio 2

anizilamino+klorida acidoanizila klorido+amoniako

Reakcio 3

anizilamino+nitrozila kloridoanizila klorido+nitrogeno+akvo

Reakcio 4

anizilamino+nitrozila bromidoanizila bromido+nitrogeno+akvo

Literaturo

Vidu ankaŭ

Referencoj

Ŝablono:Referencoj

Ŝablono:Portalo