Benzokaino

El testwiki
Salti al navigilo Salti al serĉilo

Ŝablono:Tabela informkesto

Benzokaino
Plata kemia strukturo de la Benzokaino
Dosiero:Benzocaine 3D.png
Tridimensia strukturo de la Benzokaino
Liberaj nervaj finaĵoj, sidejo de la doloro.
Alternativa(j) nomo(j)
Kemia formulo
Ŝablono:KemiaFormulo
CAS-numero-kodo 94-09-7
ChemSpider kodo 13854242
PubChem-kodo 2337
Merck Index 15,1088
Fizikaj proprecoj
Aspekto senkolora aŭ blanka solidaĵo
Molmaso 165,189 g·mol−1
Denseco 1,17 g cm−3
Fandpunkto Ŝablono:GdC
Bolpunkto Ŝablono:GdC
Ekflama temperaturo Ŝablono:GdC
Solvebleco Akvo:
Refrakta indico Ŝablono:Refraktindico[1]
Mortiga dozo (LD50) 3042 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
Risko R11 R23/24/25 R36/37/38 R43
Sekureco S7 S16 S22 S24/25 S36/37 S45
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero Ŝablono:DanĝerosimbolojŜablono:Danĝerosimboloj
GHS etikedigo de kemiaĵoj[2]
GHS Damaĝo-piktogramo
Ŝablono:GHS Piktogramo
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj Ŝablono:H-Frazoj
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj Ŝablono:P-Frazoj
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(Ŝablono:GdC kaj 100 kPa)

Benzokaino estas loka anestezilo ordinare uzata kiel topika kontraŭdolorilo or en la traktado de tusoj. Ĝi estas la ĉefa ingredienco en la ĉie-trovataj anestezaj pomadoj tiaj kiaj la produktoj kontraŭ buŝaj ulceroj. Ĝi estas uzata kiel kontraŭfebrilo, en la traktado de oreldoloro kaj por forigo de orelvakso.

Historio

Eduard Ritsert (1859-1946), farmaciisto kiu praktikis apotekon en Frankfurto ĉe Majno, malkovris en 1888 ke la acetanilido, tiam en la merkato, ne estis kemie pura substanco kaj inventis specialan procezon pri manufakturado de la pura produkto.

Dum plenumado de siaj privataj esploroj, en 1890[3], li preparis la etilan esteron de la p-amino-benzoata acido (poste konata kiel benzokaino), kiun li nomis Anaesthesin pro ĝiaj anestezaj efektoj. Ne nur la benzokaino estis vaste uzata en la tuta mondo en eksteraj kaj internaj terapioj, sed modernaj anstataŭantoj de la kokaino, inter ili la prokaino[4] estis produktitaj surbaze de la elpenso farita de la germana farmacisto.[5]

En 1925, la usona kuracisto Arno B. Luckhard (1885-1957) proponis la uzadon de la etileno kiel ĝenerala anestezilo. En 1934, alia usona kuracisto Ralph M. Waters (1883-1979) sugestis la uzadon de la ciklopropano kiel ĝenerala anestezilo.

Agado-mekanismo

La doloro estas kaŭata de stimulo sur la liberaj nervaj finaĵoj. Kiam la nervaj finaĵoj estas stimulitaj, natrio eniras en la neŭronon, kaŭzante malpolarigon de la nervo kaj konsekvenca ekigo de ia potenca ago. La potenca ago disvastiĝas tra la nervoj ĝis la centra nerva sistemo, kiu interpretas tiajn stimulojn kiel doloro. La benzokaino agas kiel inhibanto de la tensio-dependaj natriaj kanaloj sur la neŭronaj membranoj, haltigante la disvastigon de la potenca ago.

Sintezoj

Ŝablono:Div col

Sintezo 1

p-aminobenzoata acido+etanolobenzokaino+akvo

Sintezo 2

  • Preparado per traktado de p-Aminobenzoata anhidrido kaj etanolo:

p-aminobenzoata anhidrido+2etanolobenzokaino+akvo

Sintezo 3

p-aminobenzoata acido+kloroetanobenzokaino+klorida acido

Sintezo 4

natria p-aminobenzoato+kloroetanobenzokaino+natria klorido

Sintezo 5

metila p-aminobenzoato+etila formiatobenzokaino+metila formiato

Sintezo 6

p-aminobenzoata acido+etila benzoatobenzokaino+benzoata acido

Sintezo 7

  • Preparado per alkohola transesterigo inter "alila p-Aminobenzoato" kaj etanolo:

alila p-aminobenzoato+etanolobenzokaino+alila alkoholo

Ŝablono:Div col end

Reakcioj

Ŝablono:Div col

Reakcio 1

  • Hidrolizo de la etila p-aminobenzoato:

benzokaino+akvop-aminobenzoata acido+etanolo

Reakcio 2

  • Sapigo de la etila p-aminobenzoato:

benzokaino+natria hidroksidonatria p-aminobenzoato+etanolo

Reakcio 3

benzokaino+formiata acidop-aminobenzoata acido+etila formiato

Reakcio 4

  • Reakcio per alkohola transesterigo kun metanolo:

benzokaino+metanolometila p-aminobenzoato+etanolo

Reakcio 5

  • Reduktigo de la etila p-aminobenzoato:

benzokainop-aminobenzaldehido+etanolo

Reakcio 6

  • Reakcio kun NH3:

benzokaino+amoniakop-aminobenzamido+etanolo

Reakcio 7

  • Reakcio kun HCl:

benzokaino+klorida acidop-aminobenzoata acido+kloroetano

Ŝablono:Div col end

Literaturo

Kunrilataj kemiaĵoj

Vidu ankaŭ

Referencoj

Ŝablono:Referencoj

Ŝablono:Projektoj Ŝablono:Ĝermo

  1. GuideChem
  2. Cayman Chemical
  3. Les plus grandes inventions: Essai historique, Jean C. Baudet
  4. La prokaino estis sintezita en 1905 de la kemiisto Alfred Einhorn (1856-1917)
  5. Kremers and Urdang's History of Pharmacy, Edward Kremers, Glenn Sonnedecker