Amino-aceto-nitrilo

Ŝablono:Vidu ankaŭ Ŝablono:Tabela informkesto

Amino-aceto-nitrilo

Plata kemia strukturo de la Amino-aceto-nitrilo

Tridimensia kemia strukturo de la Amino-aceto-nitrilo
Alternativa(j) nomo(j)
Azanil-etano-nitrilo Glicino-nitrilo Ciano-metil-amino Metilen-amino-aceto-nitrilo
Kemia formulo	Ŝablono:KemiaFormulo
CAS-numero-kodo	540-61-4
ChemSpider kodo	10439
PubChem-kodo	10901
Merck Index	15,406
Fizikaj proprecoj
Aspekto	senkolora oleeca likvaĵo
Molmaso	56.068 g·mol^-1
Denseco	0.956g cm⁻³
Fandpunkto	58.1 °C
Bolpunkto	164.2 °C
Ekflama temperaturo	53.1 °C
Acideco (pKa)	5.34
Solvebleco	Akvo:Tute solvebla
Mortiga dozo (LD50)	300 mg/kg (buŝe)^[1]
Sekurecaj Indikoj
Riskoj	R20/21/22 R40
Sekureco	S23 S36 ^[2]
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero Ŝablono:Danĝerosimboloj
GHS Damaĝo Piktogramo	Ŝablono:GHS Piktogramo
GHS Signalvorto	Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj	Ŝablono:H-Frazoj
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj	Ŝablono:P-Frazoj^[3]
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (25 °C kaj 100 kPa)

Amino-aceto-nitrilo estas kemia kombinaĵo, senkolora, oleeca, toksa likvaĵo, konsistanta je grupoj nitrilo kaj amino. Ĝi estas solvebla en akvo kaj tre higroskopa substanco. En alkala medio ĝi estas malstabila eligante cianidan acidon kiu rapide polimerizas.

Ĉi-tio klarigas la surprizaj rezultoj kiuj alkalaj hidrolizoj de aminoacetonitro produktas ne nur glicinon sed ankaŭ aliajn aminoacidojn tiel kiel alaninon, aspartatan acidon, glutamatan acidon, serinon kaj treoninon.^[4] Derivaĵoj de aminoacetonitrilo estas uzataj kiel anti-helmintaj.

Ili agas kiel specifaj agonistoj de nematoidoj kaŭzante spasman paralizon kaj rapida elpelo de la gastiganto. En 2008, aminoacetonitrilo estis malkovrita en giganta gasnubo apud galakto-centro de la konstelacio Sagittarius far Instituto Max Planck de Radio-Astronomio. Ĉi-malkovro estas signifoplena por ekscii ĉu la glicino vaste ekzistas en la universo.