Zinka butilksantato
| Zinka butildutiokarbonata acido | |
| Kemia formulo | |
Zinka butildutiokarbonata acido | |
| Alternativa(j) nomo(j) | |
| |
| CAS-numero-kodo | 150-88-9 110-50-9 |
| ChemSpider kodo | 8668 |
| PubChem-kodo | 9019 |
| Fizikaj proprecoj | |
| Aspekto | flava malbonodora solidaĵo |
| Molmaso | 363,90572g mol−1 |
| Denseco | 1,101 g/cm−3[1] |
| Bolpunkto | 168,6°C [2] |
| Ekflama temperaturo | 55,7°C |
| Solvebleco | Akvo:nesolvebla |
| Mortiga dozo (LD50) | >500 mg/kg (buŝe) |
| GHS etikedigo de kemiaĵoj | |
| GHS Damaĝo Piktogramo | |
| GHS Signalvorto | Averto |
| GHS Deklaroj pri damaĝoj | Ŝablono:H-Frazoj |
| GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | Ŝablono:P-Frazoj |
(25 °C kaj 100 kPa) | |
Zinka butilksantato aŭ zinka butildutiokarbonata acido estas organika kombinaĵo rezultanta el interagado de la karbona dusulfido, 1-Butanolo kaj zinka hidroksido. Ĝi estas flava, malbonodora solidaĵo, nesolvebla aŭ malmulte solvebla en akvo. Zinka butilksantato posedas 10 karbonatomojn, 18 hidrogenatomojn, 2 sulfuratomojn, kaj 2 oksigenatomojn. Zinka butilksantato uzatas en kemiaj sintezoj kaj en la preparado de butilksantataĵoj kaj zinkaj derivaĵoj. Ksantatoj estis malkovritaj de William Christopher Zeise (1789-1847) en 1823. Solvaĵoj de ksantatoj ne estas stabilaj en acida medio. Mineralaj acidoj reakcias kun solvaĵoj de ksantatoj por produkti liberajn ksantatajn acidojn kiuj estas nesolveblaj en akvo kaj malstabilaj.
Sintezoj
Sintezo 1
- Preparado de la zinka butilksantato per traktado de karbona dusulfido, butila alkoholo kaj zinka hidroksido:
Sintezo 2
- Preparado de la zinka butilksantato per traktado de ksantata acido, zinka hidroksido kaj butila alkoholo:
|
|
Sintezo 3
- Preparado de la zinka butilksantato per traktado de butila ksantato kaj zinka klorido:
Sintezo 4
- Preparado de la zinka butilksantato per traktado de zinka ksantato, butila klorido kaj zinka klorido:
|
zinka ksantato + |
