Saĥarino

Ŝablono:Tabela informkesto

Saĥarino
Dosiero:Saccharin.svg
Plata kemia strukturo de la Saĥarino
Dosiero:Saccharin-from-xtal-3D-balls.png
Tridimensia kemia strukturo de la Saĥarino
Dosiero:Saccharin-Na substance photo.jpg
Blankaj kristaloj de natria Saĥarino.
Alternativa(j) nomo(j)
E954
Kemia formulo	Ŝablono:KemiaFormulo
CAS-numero-kodo	81-07-2
ChemSpider kodo	4959
PubChem-kodo	5143
Merck Index	15,8445
Fizikaj proprecoj
Aspekto	kristalblanka solidaĵo
Molmaso	183,181 g·mol⁻¹
Denseco	0,828g cm⁻³
Fandpunkto	Ŝablono:GdC
Acideco (pKa)	1,6
Solvebleco	Akvo:3,45 g/L
Mortiga dozo (LD50)	17000 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
Riskoj	R40 R51 R62 R63 R68
Sekureco	S24 S25 S41
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero Ŝablono:Danĝerosimboloj
GHS Damaĝo Piktogramo	Ŝablono:GHS Piktogramo Ŝablono:GHS Piktogramo
GHS Signalvorto	Damaĝa substanco
GHS Deklaroj pri damaĝoj	Ŝablono:H-Frazoj
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj	Ŝablono:P-Frazoj^[1]
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (Ŝablono:GdC kaj 100 kPa)

Saĥarino aŭ sakarino (E 954) estas sintezita dolĉigaĵo, kiu estis malkovrita en 1878 far kemiisto Constantin Fahlberg (1850-1910).

Saĥarino estas 500-oble pli dolĉa ol sukero. Ĝi havas kelkfoje amaran postan guston kaj oni ofte miksas ĝin kun ciklamato, taŭmatino aŭ ksilitolo. Saĥarino ne kaŭzas karion. Ĉe samtempa gluto kun medikamentoj, saĥarino povas damaĝe kaŭzi vezikmukan haŭton. Oni uzas ĝin en porka furaĝo kiel apetitekscitilon.

Ĝi estas rapide sorbata en la homa korpo kaj estas sekreciata en urino (dum unu diurno estas eligata pli ol 90 %). Ĝi estas tiel fakte kalori-libera kaj uzeblas ankaŭ por diabetaj produktoj.

Saĥarino estas produktata kemie el tolueno aŭ ftalata acido.