Leibniz-a integrala regulo

El testwiki
Salti al navigilo Salti al serĉilo

La Leibniz-a integrala regulo, aŭ formulo de Leibniz por diferencialado de difinita integralo, estas

ddta(t)b(t)f(t,x)dx=a(t)b(t)f(t,x)tdx+f(t,b(t))db(t)dtf(t,a(t))da(t)dt.

(rimarku, ke la randoj de integralado estas funkcioj de t).

Pruvo de la Leibniz-a integrala regulo

Estu

G=G(t,a,b)=abf(t,x)dx

kie la randoj de integralado A = A(t) kaj b = b(t) estas funkcioj de t. La tuteca derivaĵo de G kun respekto al t, en terminoj de partaj derivaĵoj, estas

ddtG=Gt+Gadadt+Gbdbdt.(1)

Tiam

Gt=abftdx,(2)

ĉar integralo estas kontinua sumado, kaj derivado estas lineara operacio,

Gb=babf(t,x)dx=f(t,b)(3)

pro la fundamenta teoremo de kalkulo, kaj

Ga=aabf(t,x)dx=f(t,a)(4)

denove pro la fundamenta teoremo de kalkulo. Anstataŭigante ekvaciojn (2), (3), kaj (4) en ekvacion (1) oni ricevas la formulon.