Kapacitanco

El testwiki
Salti al navigilo Salti al serĉilo

Kapacitanco estas atributo de duo de konduktiloj aŭ de unu konduktilo, kiu priskribas ilian povecon kapaciti ŝargon. Por ĝi kutime estas uzata litero "C". Ĝi estas mezurita en faradoj (simbolo F).

La elektroteknikaj elementoj, kiuj posedas kapacitancon nomiĝas kondensatoroj kaj ankaŭ kapacitiloj [1]. Kutime tiaj elementoj estas sistemoj de platduoj disigitaj unu de la alia sur la tuta amplekso de ilia surfaco per izolanta medio maldika.

-Por duo de konduktiloj kapacitanco estas:

C=QV,

kie Q estas ŝargo, V estas tensio inter la konduktiloj ;

kiam inter la konduktiloj estas tensio V en unu konduktilo estas ŝargo Q, en la alia estas ŝargo minus Q.

Konsideru konduktilojn kiuj estas samaj, ebenaj, paralelaj kaj proksimaj unu al la alia, kun dielektriko inter ili,

kie

S - areo de ĉiu el la konduktiloj;
d - distanco inter la konduktiloj;
ε - (relativa) dielektra permeableco de medio inter la konduktiloj;
ε0 - elektra konstanto.

Laŭ la difino de elektra tensio kiu kreas elektran kampon E:

V=d𝐄.d𝐥=E.d,

kaj laŭ la gaŭsa leĝo:

Q=S𝐃.d𝐒=ε0εE.S;

do konduktanco inter ili estas:

C=ε0εSd.


-Por unu konduktilo kapacitanco estas

C=QV,

kie Q estas ŝargo en la konduktilo, V estas elektra potencialo de la konduktilo.

Se la konduktilo estas globo, do konduktanco de ĝi estas

C=4πε0εR.

kie R - radiuso de la konduktilo.

Simpla demonstro estas konsideri ke la surfaco estas la surfaco de la sfero

(S=4πR2), kaj la distanco estas la radiuso (d=R) .

Kapacitanco de konduktiloj kun simplaj formoj

Kalkulante la kapacitancon de sistemo per solvado de la Laplaca ekvacio 2φ=0 kun konstanta potencialo φ pri dudimensia surfaco de konduktiloj ene de tri-dimensia spaco.

Kapacitanco de simplaj sistemoj
Tipo Kapacitanco Diagramo kaj difinoj
Kapacitilo kun du paralelaj platoj  𝒞= εA d 
Kuncentraj cilindroj  𝒞=2πε ln(R2/R1)  
Ekscentraj cilindroj[2]  𝒞=2πε arcosh(R12+R22d22R1R2)  
  • ε: Dielektra konstanto
  • R1: Ekstera radiuso
  • R2: Ena radiuso
  • d: Distanco rilate al centro
  • : Konduktilolongo
Paro de paralelaj konduktiloj[3]  𝒞=πε arcosh(d2a) =πε ln(d 2a +d2 4a2 1 )  
Konduktilo paralela al wando[3]  𝒞=2πε arcosh(da) =2πε ln( d a+ d2 a21 )  
  • a: Konduktilradiuso
  • d: Distanco, d>a
  • : Konduktilolongo
Kuncentraj sferoj  𝒞=4πε 1R11R2  
Sfero antaŭ wando  𝒞=4πεan=1sinh(ln(D+D21))sinh(nln(D+D21)) 
  •  a : Radiuso
  •  d : Distanco, d>a
  • D=d/a
Sfero  𝒞=4πεa 
  • a: Radiuso
Cirkla disko[4]  𝒞=8εa 
  • a: Radiuso
Makdika rekta konduktilo,
finia longo[5][6][7]
 𝒞=2πεΛ[1+1Λ(1ln2)+1Λ2(1+(1ln2)2π212)+𝒪(1Λ3)] 
  • a: Konduktilradiuso
  • : Longo
  •  Λ=ln(/a) 

Notoj kaj referencoj

Ŝablono:Referencoj

Vidu ankaŭ

Ŝablono:Projektoj

  1. Pro la faktoj, ke rezistanco rilatas al "rezistilo", induktanco rilatas al "induktilo", do logike pri kapacitanco endas uzi la neologismon "kapacitilo".
  2. Ŝablono:Cite journal
  3. 3,0 3,1 Ŝablono:Cite book
  4. Ŝablono:Cite book
  5. Ŝablono:Cite journal
  6. Ŝablono:Cite journal
  7. Ŝablono:Cite journal