Integrala transformo

El testwiki
Salti al navigilo Salti al serĉilo

Unu el plej fortaj iloj por solvado de derivaĵaj ekvacioj kiel la ordinara aŭ la parta diferenciala ekvacio estas integrala transformo. Furiera transformo, Laplaca transformo, transformo de Hankel kaj ceteraj ekvacioj aplikas por solvo de taskoj pri varmo-konduktiveco, elektromagnetismo, teorio de elasteco kaj aliaj branĉoj de matematika fiziko. Uzante tiujn integralajn transformojn, eble unuigas diferencialajn, integralajndiferencial-integralajn ekvaciojn al algebraj ekvacioj, kaj nur se ĝi estas parta diferenciala ekvacio de malalta ordo.

Ĝenerala formulo de la integrala transformo:

Tf(u)=SK(t,u)f(t)dt,

kie

f nomiĝas originalo;
Tf nomiĝas bildigo;

kaj ili estas elementoj de spaco de Lebesgue L, ĉe funkcio K nomiĝas kerno de integrala transformo.

Plimulto da integralaj transformoj estas returnebla, tio estas se esti bildigo, tiam eble riparas la originalo:

f(t)=SK1(u,t)(Tf(u))du.

Ĉiu integrala transformo estas lineara bildigo.

Tabelo

Se

Tf(u)=t1t2K(t,u)f(t)dt,
f(t)=u1u2K1(u,t)(Tf(u))du,

do:

Transformo Notacio K t1 t2 K1 u1 u2
Furiera transformo eiut2π e+iut2π
Sinusa Furiera transformo s 2sin(ut)π 0 2sin(ut)π 0
Kosinusa Furiera transformo c 2cos(ut)π 0 2cos(ut)π 0
Transformo de Hartli cos(ut)+sin(ut)2π cos(ut)+sin(ut)2π
Transformo de Mellin tu1 0 tu2πi ci c+i
Ambaŭflanka laplaca transformo eut e+ut2πi ci c+i
Laplaca transformo eut 0 e+ut2πi ci c+i
Transformo de Weierstrass 𝒲 e(ut)2/44π e+(ut)2/4i4π ci c+i
Transformo de Hankel tJν(ut) 0 uJν(ut) 0
Intagrala transformo de Abel 2tt2u2 u 1πu2t2ddu t
Transformo de Hilbert il 1π1ut 1π1ut
Kerno de Poisson 1r212rcosθ+r2 0 2π
Identa transformo δ(ut) t1<u t2>u δ(tu) u1<t u2>t
N-Transformo 𝒩 e−st f(ut) 0 est/u2πi ci c+i

Literaturo

  • Диткин В. А., Прудников А. П. Интегральные преобразования и операционное исчисление.- М, Физматгиз, 1961

Eksteraj ligiloj

Ŝablono:Projektoj