Amonia paravolframato
| Amonia paravolframato | |
| Kemia formulo | |
| CAS-numero-kodo | 11120-25-5 |
| ChemSpider kodo | 21241467 |
| Fizikaj proprecoj | |
| Aspekto | blanka kristaleca pulvoro |
| Molmaso | 3060,57568 g mol−1 (nehidratigita) |
| Denseco |
|
| Fandopunkto | Ŝablono:GdC[2] |
| Bolpunkto |
|
| Sekurecaj Indikoj | |
| Sekureco | R11 R36/37/38 R36/38 |
| Risko | S6 S26 S36 |
| Pridanĝeraj indikoj | |
| Danĝero Ŝablono:Danĝerosimboloj | |
| GHS etikedigo de kemiaĵoj | |
| GHS Damaĝo-piktogramo | |
| GHS Signalvorto | Averto |
| GHS Deklaroj pri damaĝoj | Ŝablono:H-Frazoj |
| GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | Ŝablono:P-Frazoj |
(Ŝablono:GdC kaj 100 kPa) | |
Amonia paravolframato, APT aŭ (NH4)10H2(W2O7)6·4H2O estas kemia kristaleca salo de amoniako kaj volframo. Ĝi produktiĝas per separado de la volframo ekde ties ercoj. Post preparado de la amonia paravolframato, ĝi estas varmigita ĝis malkomponiĝa temperaturo je Ŝablono:GdC, kaj la fina produkto estas la volframa trioksido aŭ WO3.
Sekve, la oksido estas varmigita en atmosfero de hidrogeno, reduktante la volframon al ĝia elementa pulvoro, kun flanka produktado de akvovaporo. Ekde tiu procezo, la volframa pulvoro povas fandiĝi por produktado de sennombraj substancoj, tiel kiel dratoj, stangoj krom aliaj formatoj.
Strukturo
En pli moderna literaturo, post la 2-a Mondmilito, la kemia strukturo de la amonia paravolframato suferis kelkajn ŝanĝojn kaj la formulo kun du hidrogenatomoj kaj kvar akvomolekuloj ŝajne estas la plej stabila. La volframata kristala strukturo, kiu konsistas je la anjono prezentas ses grupojn W2O7. Tamen, la ekzistado de la paravolframata jono ankoraŭ ne estas konfirmita pere de la spektroskopio.
Antaŭ ol 1930, kelkaj disputoj ekestis rilate al la ekzakta komponado de ĉi-salo, kaj pluraj strukturoj estis proponitaj. La kristaloj kristaliĝintaj malpli ol Ŝablono:GdC estas kvarhidrataj prismoformaj kaj sub temperaturoj pli altaj ol Ŝablono:GdC la kristaloj aspektas nadlosimilaj kun formato pseŭdo-ortoromba. La ercoj enhavantaj volframo, tiel kiel skielito aŭ CaWO4 aŭ volframito (Mn, Fe, WO4) unue riĉiĝas pere de muelado kaj flosado al koncentriĝoj inter 10% kaj 75%.
Poste, la riĉigita mineralo estas kalcinita en oksidiga atmosfero inter Ŝablono:GdCŜablono:GdC por forigo de malpuraĵoj, tiaj kial aldonaĵoj por flosadoprocezo. La volframaj oksidoj tiam reakcias kun solvaĵo de natria karbonato, estigante la akvosolveblan Na2WO4, kiu puriĝas pere de serio da precipitiĝoj. Ekde la purigita solvaĵo estigita, la paravolframato de amonio rekuperiĝas per likva-likva ekstraktado aŭ jona interŝanĝo, kie la volframo ekstraktiĝas pere de alifata amino dissolvita en izodekanolo kaj parafino. La volframo kiu enhavas karbidon kiel malpuraĵon povas konvertiĝi en natria volframato kaj poste en amonia volframato.
Reakcioj
Amonia paravolframato konvertiĝas en volframan trioksidon pere de varmo-malkomponiĝo ĉe Ŝablono:GdC:
La varmo-malkomponiĝo de la APV okazas en kvar etapoj:
- 1a: En la unua etapo, kiu estas endoterma, nur akvo liberiĝas:
- 2-a: En la sekvanta etapo okazas inter Ŝablono:GdC kaj Ŝablono:GdC liberigo de amoniako
- 3a: Endoterma reakcio inter Ŝablono:GdC kaj Ŝablono:GdC, kun aldona liberigo de amoniako, kune kun egalvalora kvanto da akvo.
- 4a: En ĉi-lasta etapo, kies reakcio estas ekzoterma, la restanta kvantoj da amoniako kaj akvo liberiĝas kaj la restanta kristaliĝinta volframo varmon eligas.
Literaturo
- Sigma Aldrich
- Global Tungsten Ŝablono:Webarchiv
- Chemical Book
- Process for converting ammonium paratungstate to a more soluble form
- Handbook of Non-Ferrous Metal Powders: Technologies and Applications, Oleg D Neikov, I. B. Murashova, Nicholas A. Yefimov, Stanislav Naboychenko
- Geological Survey Circular
- Drills: Science and Technology of Advanced Operations, Viktor P. Astakhov
Ŝablono:Neorganikaj saloj de amonio Ŝablono:Organikaj saloj de amonio