Alila tioureo
Ŝablono:Vidu ankaŭ
Ŝablono:Tabela informkesto
| Alila karbamido | |
| Kemia formulo | |
Alila karbamido|Tiozinamino | |
| CAS-numero-kodo | 109-57-9 185147-29-9 |
| ChemSpider kodo | 1266393 |
| PubChem-kodo | 1549517 |
| Fizikaj proprecoj | |
| Aspekto | blanka solidaĵo |
| Molmaso | 116,187 g mol−1 |
| Denseco | 1,167 g/cm−3[1] |
| Fandpunkto | 73,7Ŝablono:GdC [2] |
| Bolpunkto | 191,3Ŝablono:GdC [3] |
| Refrakta indico | Ŝablono:Refraktindico |
| Acideco (pKa) | 14,57 |
| Ekflama temperaturo | 69,5Ŝablono:GdC |
| Solvebleco | Akvo:67 g/L[4] |
| Mortiga dozo (LD50) | 200 mg/kg (buŝe) |
| GHS etikedigo de kemiaĵoj | |
| GHS Damaĝo Piktogramo | |
| GHS Signalvorto | Damaĝa |
| GHS Deklaroj pri damaĝoj | Ŝablono:H-Frazoj |
| GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | Ŝablono:P-Frazoj |
(25 Ŝablono:GdC kaj 100 kPa) | |
Alila tioureo aŭ tiozinamino ankaŭ konata kiel rodalino estas organika kombinaĵo rezultanta per traktado de tiourea klorido kaj propeno:. Ĝi estas brulema, blanka solidaĵo, kun malagrabla ajlosimila odoro, solvebla en akvo, etanolo, kaj aliaj nepolaraj organikaj solvantoj. Ĝi prezentas alilan grupon ligitan al tiourea grupo. Alila tioureo estas nitrogena substanco kaj posedas 4 karbonatomojn, 8 hidrogenatomojn, 2 nitrogenatomojn kaj 1 sulfuratomon. Alila tioureo uzatas en kemiaj sintezoj kaj en la preparado de farmaciaĵoj kaj industriaĵoj. Ĝi estis unue sintezita fine de la 19-a jarcento fare de Dumas kaj Pelouze per la ago de amoniako sur mustardoleo.
Sintezoj
Sintezo 1
- Preparado de la alila tioureo per traktado de tiourea klorido kaj propeno:
Sintezo 2
- Preparado de la alila tioureo per traktado de alila izotiocianato kaj amoniako: